ΤΟ ΔΑΣΟΣ=ΖΩΗ,,,,,

Δάσος και οξυγόνο (Ο₂)

Το οξυγόνο που χρειάζεται για την αναπνοή των φυτών και των ζώων του δάσους υπάρχει σε περίσσεια στον ατμοσφαιρικό αέρα με μια συγκέντρωση 21% περίπου. Έλλειψη οξυγόνου παρατηρείται μόνο σε εδάφη με κακό εξαερισμό ή στα εδάφη που κατακλύζονται από νερά.

Η ποσότητα οξυγόνου που καταναλίσκεται για την αναπνοή των φυτών είναι σχετικά ασήμαντη σε σχέση με την ποσότητα οξυγόνου που αποδίδεται με τη φωτοσύνθεση.

Για κάθε παραγωγή 1.000 γρ. σακχάρου εκλύονται 1.070 γρ. οξυγόνου. Έτσι ένα δάσος μέσης παραγωγικότητας παράγει γύρω στους 4 τόνους οξυγόνου το χρόνου και το εκτάριο. Αν από αυτό αφαιρέσουμε την κατανάλωση οξυγόνου για τις ανάγκες του ίδιου του οικοσυστήματος μένει μια καθαρή παραγωγή από 2,5 τόνους ανά εκτάριο ή 250 γρ. ανά m². Αν υπολογίσει κανείς ότι ο άνθρωπος καταναλίσκει 250 Kg οξυγόνου το χρόνο, τότε ένα εκτάριο δάσους εξασφαλίζει την αναπνοή σε δέκα κατοίκους. Οξυγόνο όμως δεν καταναλίσκουν μόνο οι άνθρωποι αλλά και τα ζώα και τα ορυκτά για την οξείδωση τους αλλά κυρίως καταναλίσκεται για την καύση των υγρών ή στερεών καυσίμων που χρησιμοποιεί ο άνθρωπος για την ανάπτυξη της οικονομίας. Το 1970 η κατανάλωση οξυγόνου για τεχνολογικούς σκοπούς ανήλθε σε 55 δισεκατομμύρια τόνους από τους οποίους 23,7 δισεκατομμύρια κατανάλωσε η βιομηχανία χάλυβα. Η κατανάλωση οξυγόνου αυξάνει με ρυθμούς ιλιγγιώδεις. Μεταξύ 1970 και 1975 αυξήθηκε 2,6 φορές. Τα μέσα μεταφοράς, βασισμένα σε μηχανές εσωτερικής καύσης, καταναλίσκουν τεράστιες ποσότητες οξυγόνου. Η συνολική ετήσια κατανάλωση οξυγόνου για τεχνολογική χρήση υπολογίζεται σε 2.10 τόνους οξυγόνου ενώ η παραγωγή ανέρχεται σε 3,2 10¹¹ τόνους. Από την παραγωγή αυτή το μεγαλύτερο μέρος από τα χερσαία οικοσυστήματα προέρχεται από τα δάση. Η παραγωγή του δάσους σε οξυγόνο είναι σχεδόν δεκαπλάσια από οποιοδήποτε άλλο χερσαίο οικοσύστημα. Βέβαια μπροστά στα αποθέματα της ατμόσφαιρας που ανέρχονται σε 1.233 10¹² τόνους οξυγόνου ή 2,5 τόνους ανά τ.μ η παραγωγή των δασών με 250 gr. ανά τ.μ είναι ελάχιστη. Συμβάλλει όμως αποφασιστικά στη διατήρηση και ισορροπία του κύκλου του Ο₂.